Κλοουν την Τεταρτη, την Κυριακη.....

Οι ερημες πολεις, τα φωτα που σβηνουν
σαν γεροι που κλεισαν τα ματια και πινουν.

Και συ να γερνας μεσ' στης ληθης το ψεμα
κουφαρι απογνωσης στου ηλιου το γερμα.

Κλοουν την Τεταρτη, την Κυριακη νεκρος.

Τα ματια της λαμπουν σαν εναστρη νυχτα
Τα χερια της σκαβουν τον τυμβο της ηττας
κι εσυ να ζητας να βρεις ενα τερμα
σαν χαδι χαμενο, στις θλιψης το δερμα.

Κλοουν την Τεταρτη, την Κυριακη νεκρος
στης λυπης το καταρτι, σε σταυρωσε ο Θεος
διχως νερο και αγαπη σ'αφησε εδω
σα νοθο γιο της λασπης που κοιταειτον ουρανο.


ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ