Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Απροσδοκιες...

Καθομαι εδω και βρεχομαι.
Βρεχει χωρις να βρεχει
οπως οταν σκια μας
επιστρεφει σωμα.

Καθομαι εδω και καθομαι.
Εγω εδω, απεναντι η καρδια μου
και πιο μακρια η κουρασμενη
σχεση μου μαζι της.
Ετσι για να φαινομαστε πολλοι
καθε που μας μετραει το αδειο.

Φυσαει αδειο δωματιο.
Πιανομαι γερα απο τον τροπο μου
που εχω να σαρωνομαι.

Νεα σου δεν εχω.
Η φωτογραφια σου στασιμη.
Κοιταζεις σαν ερχομενος
χαμογελας σαν οχι.
Ανθη αποξηραμενα στο πλαι σου
επαναλαμβανουν ασταματητα
το ακρατητο ονομα τους semprevives
semprevives - αιωνιες, αιωνιες
μην τυχεις και ξεχασεις τι δεν εισαι.

Απροσδοκιες-Κικη Δημουλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
Web Analytics